Atmosferin Dışındaki Katil
Elektronları Bloke Eden Görünmez Kalkan Bulundu
Kolorado Boulder Üniversitesi’nden bir bilim ekibi dünyanın 11500 km
üstünde ve ışık hızına yakın hızda dönerek uyduları kızartan, sistemleri
bozarak astronotları tehlikeye düşüren durduran katil
elektronları bloke eden bir kalkan bulundu. Van Allen radyasyon kuşağında
bulunan bu kalkan bugüne kadar bilinmiyordu. “İki simit şeklinde halkadan
oluşan Van Allen radyasyon kuşakları , Dünya’yı sararak yüksek enerjili
elektron ve protonlarla kuşatıyor,” diyor Kolorado Boulder
Üniversitesi’nden Prof. Daniel Baker . Dünya’nın manyetik alanı
tarafından tutulan Van Allen radyasyon kuşakları güneşten gelen enerji
periyodik olarak büyüyor ve küçülüyor. Allen radyasyon kuşakları Iowa
Üniversitesi’nden Prof. James Van Allen ve ekibi tarafından 1958’de keşfedilen
Van Allen Radyasyon kuşakları Dünya’nın 40000 km üstüne kadar uzanan iç ve dış
kuşaktan oluşan görünmez bir yapı. 2012’de ise NASA ikiz Van Allen uzay aracını
yollayarak üçüncü bir depolama kuşağını aramaya başladı. En son gizem ise
kuşağın iç kenarında 11500 km civarında bulunan süper keskin kuşak. Bu kuşak
kalkandan gelen süper hızlı elektronları bloke ederek Dünya’nın atmosferinin
derinliklerine yolluyor. “Bu elektronların uzayda camdan bir duvara
gitmesine benziyor. Hatta Star Trek’i uzaylı silahlarından koruyan güç
kalkanlarına benziyor. İşte bu elektronları bloke eden görünmez bir kalkan gibi.
Bu gerçekten çok zor bir bulmaca,” diyor Prof. Baker.
Araştırma ekibi
başlangıçta, Dünya’nın çevresinde saniyede 160900 km’den hızlı dönen
aşırı yüklü elektronlar üst atmosfere doğru yavaşladığını ve hava
molekülleriyle etkileşime girerek temizlendiğini düşünüyordu. Ekip sonrasında
bu gibi bir bariyerin olabileceğine dair senaryolar üretti. Ekip bu gibi
manyetik alan çizgileri varsa Dünya’nın kutupları arasında aynı ipteki
boncuklar gibi gidip geleceğini düşündüler. Ayrıca Dünya’dan gelen radyo sinyallerinin
bariyerdeki yüklü elektronlara saçılarak aşağı hareketi önleyeceğini
düşündüler. “Genelde doğa keskin hatları sevmez, bu nedenle onları yumuşatır,
bu nedenle biz içe ve dışa doğru rölativistik elektronlar umabiliriz. Ne kadar
yavaş olacağı belli değil ama, bu parçacıklar arasında kademeli bir hareketin
olması gerekiyor , bu da uzayın bu bölümünde keskin, sürekli bir kuşak olduğu
anlamına gelebilir, “ diyor Prof. Baker.
Diğer bir senaryo ise büyük soğuk bir
bulutun, elektriksel yüklenmiş gaz olarak, plazmafer adı verilen ve Dünya’nın
1000 km yukarısında başlayarak Van Allen Kuşağı’nın dışlarına doğru giderek
düşük frekansta elektronlar yayarak , elektromanyetik dalgalarla plazmaferik bir
ıslık yaratabileceğini söylüyor Baker. Bu ses hoparlörden gelen beyaz gürültüye
benziyor. Prof. Baker bu plazmaferik ıslığın uzay bariyeri bulmacasını çözmede
rol oynayabileceğini belirtiyor. Güneş’in taç küre atımında, Dünya’nın
manyetosferinde belli sürelerde gedikler açılabileceğini düşünüyor. Van Allen
kuşağı görünmez bir manyetik kalkan gibidir.
Kaynak
:http://www.sciencedaily.com/releases/2014/11/141126133829.htm Araştırma
Referansı : D. N. Baker, A. N. Jaynes, V. C. Hoxie, R. M. Thorne, J. C. Foster,
X. Li, J. F. Fennell, J. R. Wygant, S. G. Kanekal, P. J. Erickson, W. Kurth, W.
Li, Q. Ma, Q. Schiller, L. Blum, D. M. Malaspina, A. Gerrard, L. J. Lanzerotti.
An impenetrable barrier to ultrarelativistic electrons in the Van Allen
radiation belts. Nature, 2014; 515 (7528): 531 DOI: 10.1038/nature13956
Oğuz Sezgin 29 Kasım 2014
Oğuz Sezgin 29 Kasım 2014
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.